ID: 52389
Advertentie ID: #52389 is toegevoegd aan uw verlanglijst.
Omschrijving
Sierduiven: Veel keuze: o.a.
Pauwstaart duiven:
De pauwstaartduif is een sierduif die ook wel de koningin van de sierduiven wordt genoemd.
De pauwstaart is een zogenoemde structuurduif omdat de duif een bepaald uiterlijk kenmerk heeft. In dit geval is dat de rechtopstaande \'pauwenstaart\' als de pronkhouding wordt aangenomen.
Pauwstaartduiven waren al voor het jaar 1600 in India bekend en in de Java pauwstaart kunnen we vermoedelijk het oorspronkelijke oude en nog niet verbeterde ras zien.
De tegenwoordige pauwstaarten en in mindere mate de Indiase komen in een grote verscheidenheid aan kleurslagen voor. Het zijn allen kwieke en energieke dieren, vanaf de zijdehaar pauwstaart tot aan de voetbevederde en met puntkap voorziene Indiase.
Eens waren deze Indiase duiven in West-Europa zeer algemeen en zeker de witte Calcutta pauwstaart die vaak in tuinvolières werd gehouden.
Alle pauwstaarten worden door de grootte van hun staart beperkt in hun vliegcapaciteiten.
Misschien verklaart dit wel waarom ze bij de meeste fokkers aan populariteit ingeboet hebben.
Ofschoon de gewone pauwstaart tegenwoordig weer in populariteit toeneemt op kinderboerderijen en in tuinvolières.
De pauwstaartduif is door vele mensen gekend als een wit duifje met meer staartpennen. Het wordt dikwijls op een til gehouden. De Pauwstaart wordt in vele kleuren gefokt.
Enkele voorbeelden zijn wit, blauw, rood en geel, almond en kite, zwart, andalousisch blauw en nog vele varianten hiervan.
De laatste 30 jaar is er een hele evolutie geweest aangaande de standaard. Daar waar men 30 jaar geleden vooral trachtte een zo groot mogelijke staart te bekomen zijn anno 2005 kenmerken als beenstand, borstbreedte en kopligging belangrijke factoren geworden.
Over het algemeen moet men uitgaan van een zo rond mogelijke duif waarop de staart perfect gebalanceerd geplaatst staat.
Om zo\'n rond mogelijke duif te bekomen moet de verhouding tussen de hoogte van het lichaam en de breedte ongeveer gelijk zijn en moeten de benen zo ver mogelijk naar voor staan en de correcte lengte hebben.
Allereerst is dus de ronding en de balans van een pauwstaart belangrijk. Indien een pauwstaart rustig en standvastig de juiste positie kan aannemen tijdens het lopen wordt er van een goede balans gesproken. Kleur en tekening zijn van ondergeschikt belang.
De Cauchois is een specifiek Frans ras afkomstig uit het Land van Caux, een streek in Normandië, ten noorden van de Seine, waar het reeds gekweekt werd in de 17e eeuw.
Dit prachtige imposante ras wordt gerekend tot de vormduiven. Duivinnen/vrouwtjes van dit ras wegen zo’n 650-700 gram maar de doffers/mannen van dit ras wegen 700-800 gram.
Dat is fors voor een duif.
Ter vergelijking: een krielkip weegt ongeveer 575 gram (hennetje) tot 725 gram (haantje).
Toch is de Cauchois duif zeker geen \'\'plofduif\'\'.
Ze zijn misschien niet de beste vliegers, maar ze kunnen nog goed vliegen en kunnen in tegenstelling tot wat veel mensen denken juist heel goed en zelfstandig hun eigen eieren uitbroeden en de jongen grootbrengen.
Ook het paren gaat niet extreem moeilijk of slecht.
Het oorspronkelijke en hedendaagse doel
Dit ras is ontstaan vanuit het idee een duif te kweken die veel vlees zou voortbrengen.
Zo rond 1950 werd het ras geïmporteerd naar onder an...
Pauwstaart duiven:
De pauwstaartduif is een sierduif die ook wel de koningin van de sierduiven wordt genoemd.
De pauwstaart is een zogenoemde structuurduif omdat de duif een bepaald uiterlijk kenmerk heeft. In dit geval is dat de rechtopstaande \'pauwenstaart\' als de pronkhouding wordt aangenomen.
Pauwstaartduiven waren al voor het jaar 1600 in India bekend en in de Java pauwstaart kunnen we vermoedelijk het oorspronkelijke oude en nog niet verbeterde ras zien.
De tegenwoordige pauwstaarten en in mindere mate de Indiase komen in een grote verscheidenheid aan kleurslagen voor. Het zijn allen kwieke en energieke dieren, vanaf de zijdehaar pauwstaart tot aan de voetbevederde en met puntkap voorziene Indiase.
Eens waren deze Indiase duiven in West-Europa zeer algemeen en zeker de witte Calcutta pauwstaart die vaak in tuinvolières werd gehouden.
Alle pauwstaarten worden door de grootte van hun staart beperkt in hun vliegcapaciteiten.
Misschien verklaart dit wel waarom ze bij de meeste fokkers aan populariteit ingeboet hebben.
Ofschoon de gewone pauwstaart tegenwoordig weer in populariteit toeneemt op kinderboerderijen en in tuinvolières.
De pauwstaartduif is door vele mensen gekend als een wit duifje met meer staartpennen. Het wordt dikwijls op een til gehouden. De Pauwstaart wordt in vele kleuren gefokt.
Enkele voorbeelden zijn wit, blauw, rood en geel, almond en kite, zwart, andalousisch blauw en nog vele varianten hiervan.
De laatste 30 jaar is er een hele evolutie geweest aangaande de standaard. Daar waar men 30 jaar geleden vooral trachtte een zo groot mogelijke staart te bekomen zijn anno 2005 kenmerken als beenstand, borstbreedte en kopligging belangrijke factoren geworden.
Over het algemeen moet men uitgaan van een zo rond mogelijke duif waarop de staart perfect gebalanceerd geplaatst staat.
Om zo\'n rond mogelijke duif te bekomen moet de verhouding tussen de hoogte van het lichaam en de breedte ongeveer gelijk zijn en moeten de benen zo ver mogelijk naar voor staan en de correcte lengte hebben.
Allereerst is dus de ronding en de balans van een pauwstaart belangrijk. Indien een pauwstaart rustig en standvastig de juiste positie kan aannemen tijdens het lopen wordt er van een goede balans gesproken. Kleur en tekening zijn van ondergeschikt belang.
De Cauchois is een specifiek Frans ras afkomstig uit het Land van Caux, een streek in Normandië, ten noorden van de Seine, waar het reeds gekweekt werd in de 17e eeuw.
Dit prachtige imposante ras wordt gerekend tot de vormduiven. Duivinnen/vrouwtjes van dit ras wegen zo’n 650-700 gram maar de doffers/mannen van dit ras wegen 700-800 gram.
Dat is fors voor een duif.
Ter vergelijking: een krielkip weegt ongeveer 575 gram (hennetje) tot 725 gram (haantje).
Toch is de Cauchois duif zeker geen \'\'plofduif\'\'.
Ze zijn misschien niet de beste vliegers, maar ze kunnen nog goed vliegen en kunnen in tegenstelling tot wat veel mensen denken juist heel goed en zelfstandig hun eigen eieren uitbroeden en de jongen grootbrengen.
Ook het paren gaat niet extreem moeilijk of slecht.
Het oorspronkelijke en hedendaagse doel
Dit ras is ontstaan vanuit het idee een duif te kweken die veel vlees zou voortbrengen.
Zo rond 1950 werd het ras geïmporteerd naar onder an...